30
بی وقفه پایم را تا جایی که می توانم روی پدال گاز فشار می دهم. می خواهم دل زمان را بشکافم
آخر می دانی امروز تولدم است
شاید بتوانم اینبار از زمان متولد شوم!سی سال پیش که از زمین متولد شدم ، ثمره اش شد یک قرن زندگی!اینبار می خواهم از زمان متولد شوم ...شاید طعمی دگر را تجربه کنم و چشیدن طعم فقط یک روز زنده گی.در همین افکار صدایی می گوید :بیشتر !بیشتر گاز بده! و من بی اختیار سرعتم زیاد تر می شود.
می گوید:به شمشاد های کنار اتوبان نگاه کن!تنها چیزی که می بینم رنگ سبزی است که به سرعت رد می شود.
می گوید:سرعتت را کم کن
آرام آرام سرعتم کم می شود ...باز به سبزه ها نگاه کن
انها را به تفکیک و واضح می بینم
دستی به ریش سپید بلندش می کشد و می گوید:سی سال به این آرامی راندی!اسیر جزییات برگ و رنگ و اندازه و زیبایی شدی!حال باید پایت را بگذاری روی گاز!و برانی
بی توقف
بی هیچ درگیری در چون و چرایی...فقط بران!
زمان تنگ است.
به خودم می ایم.و به شمشاد هایی که سی سال کنار جاده زندگیم کاشته و اسیرشان شده ام !
می گذرم از همه این تعلقات بی ثمر
می گذرم از خودم برای به تو رسیدن
کمربندم را می بندم و اینبار با سرعت متولد می شوم
تولدم مبارک
از اینکه به کنج پیله ام می آیی و نجواهای دلم را می خوانی، شادمانم.