هوا
کاش مولکول هوایی بودم
که تو نفس می کشی
آنگاه چه ساده
با تو می زیستم
در رگ هایت جاری می شدم
قلبت را می بوسیدم
و در تو می مردم !
+ نوشته شده در دوشنبه ۱۹ بهمن ۱۳۸۸ ساعت 11:59 PM توسط الهه نظری مطلق(شاپرک)
|
از اینکه به کنج پیله ام می آیی و نجواهای دلم را می خوانی، شادمانم.ای تو ...لبخند خدایی !
زنده گیت مملو از شور و عشق و لبخند ...
فقط همین !-------------------------------------------
کلیه حقوق مطالب موجود در این وب سایت متعلق به نویسنده وبلاگ می باشد .
نوشته‌های پیشین
- مرداد ۱۳۹۶
- اسفند ۱۳۹۵
- آذر ۱۳۹۵
- آبان ۱۳۹۵
- مهر ۱۳۹۵
- مرداد ۱۳۹۵
- تیر ۱۳۹۵
- خرداد ۱۳۹۵
- اردیبهشت ۱۳۹۵
- فروردین ۱۳۹۵
- اسفند ۱۳۹۴
- بهمن ۱۳۹۴
- بهمن ۱۳۹۳
- شهریور ۱۳۹۳
- مرداد ۱۳۹۳
- تیر ۱۳۹۳
- خرداد ۱۳۹۳
- بهمن ۱۳۹۲
- دی ۱۳۹۲
- آذر ۱۳۹۲
- آبان ۱۳۹۲
- شهریور ۱۳۹۲
- مرداد ۱۳۹۲
- تیر ۱۳۹۲
- خرداد ۱۳۹۲
- اردیبهشت ۱۳۹۲
- فروردین ۱۳۹۲
- اسفند ۱۳۹۱
- بهمن ۱۳۹۱
- دی ۱۳۹۱
- آذر ۱۳۹۱
- آبان ۱۳۹۱
- مهر ۱۳۹۱
- شهریور ۱۳۹۱
- تیر ۱۳۹۱
- اردیبهشت ۱۳۹۱
- آرشيو
پیوندها
- دالان بهشت-سها
- من و ريما
- اتاق خاكستري
- ثانیه نورد
- عباس معروفی
- شمس لنگرودی
- استاد ابوترابی
- غزل
- سروش ستایش
- رسول یونان
- در حیاط خلوت پاییز
- قصه گوی شب
- دیوانه
- رهگذار عمر
- نوید سماواتی
- مانی
- محسن صادقی
- هفتمین ققنوس
- زمزمه
- رسول ادهمی
- کتابخانه صوتی
- مجتبی عبدالله نژاد
- آموزش داستان نویسی
- صاحب شانه
- منصور اعلمی‌فر
- مجال
- بازرگانی خارجی
- شاهین شکیبا
- پریا پیریایی
- باران
- کانون جوانان تهران
- مهدی بهار