روزهای زیادی چون غزالی در بیشه بوده ایم و با تمام توان دویده ایم.

روزهای زیادی چون شیر،پر غرور و خرامان بوده ایم ، اما باز با تمام توان دویده ایم.

غزال بوده ایم و دویده ایم تا خورده نشویم تا بقا بیابیم.

شیر بوده ایم ،غزال را دریده ایم تا گرسنه نمانیم تا بقا بیابیم.

انسان هم که باشیم هر روز دریده می شویم و می دریم. نبرد می کنیم با روزهای سخت،با زندگی با روزگار،با 

آرزوها و امید هامان با عشق یا بی عشقی هامان

شکست می خوریم و ناامید می شویم و فرو می ریزیم

پیروز می شویم، اوج میگیریم و پای می کوبیم

تا بقا یابیم.

و نام تمام این تلاش ها برای یافتن بقاء را زندگی می گذاریم.